Ze is (bijna) van het eerste uur maar verloor (bijna) de moed toen keer op keer een locatie onvindbaar bleek. Tot zich ‘de Havep’ aandiende. Ze werd aanspreekpunt van ‘Voor elkaar Met elkaar’, beheert als penningmeester de financiën van Havephof en is klaar voor de stap naar een nieuwe toekomst: “Ik ga het doen!”
Wat is je naam, leeftijd en betrokkenheid bij Havephof?
Ik ben Anne Denissen, geboren in 1951 te Berkel-Enschot. Sinds de eerste kennismaking rond 2016 voel ik me sterk betrokken bij wooninitiatief ‘Voor elkaar Met elkaar’, resulterend in de huidige Havephof, zo goed om je met een paar mensen sterk te maken voor de wijze waarop je je leven wilt invullen. En als het dan eindelijk op 8 december 2020 lukt… fantastisch!
Wanneer en hoe ben je hier beland?
Ik wist al lang dat deze vorm van wonen me aansprak, zeker vanaf het moment dat ik alleen in mijn huis kwam te wonen. Toen Kilimanjoro in 2016 een informatieavond organiseerde waarop enkele CPO-groepen zich presenteerden, ging ik ernaartoe. Bij ‘Voor elkaar Met elkaar’ voelde ik me direct thuis. De volgende dag meldde ik me aan waarna ik me samen met enkele andere kartrekkers, steeds meer ging inzetten om ons doel te bereiken. Dat leek in 2019 heel ver weg; het was ‘kantje boord’ of de vereniging zou blijven bestaan.
Wat trok je in het initiatief aan en had je ook twijfels?
SAMEN heeft altijd een grote aantrekkingskracht op me gehad. Ik weet nog dat ik eens de plafonds van mijn huis moest schilderen en daar erg tegenop zag. Maar samen met een vriendin op de muziek van de musical ‘Les Miserables’ ging het met zoveel energie en plezier. Dit geldt natuurlijk ook voor leuke dingen. Daarnaast zijn er zeker net zo vaak momenten dat ik me juist wil terugtrekken. Alles kan en dat is het mooie bij Havephof. Mijn grootste twijfel was lange tijd: komt er ooit een locatie? Toen die eenmaal rond was, wist ik: nu gaat het lukken. Desondanks realiseer ik me dat ik onze droom niet in m’n eentje kan laten uitkomen, we hebben alle medebewoners nodig. Ik doe mijn best en vertrouw erop dat zij dat ook doen. Alleen dan krijgen we het voor elkaar.
Welke woorden passen volgens jou bij dit project?
‘Doorzetten’. De eerste bijeenkomst was in de zomer van 2015. Dat is al acht jaar geleden.
‘Kwaliteiten zien en benutten’. Het is zo mooi om te zien hoeveel talenten iedereen heeft en hoe iedereen die inzet, hoe ieder zijn of haar bijdrage levert naar eigen kunnen.
‘Mix van serieus en plezier’. Het voelt direct relaxter als je overlegt met iets lekkers erbij of als je na al dat gepraat een glaasje drinkt. Soms komen we ook gewoon bij elkaar voor de gezelligheid.
‘Inzet en hard werken’. Wat is er veel gebeurd afgelopen jaar en wat hebben we veel gedaan, voor elkaar gekregen, leuke dingen maar ook taaie kost zoals de statuten, zware notariële teksten.
Wanneer kun je beter niet aan dit project meedoen en wanneer wel?
Als je uitsluitend ‘hulp wilt vragen’ of ‘hulp wilt geven’ kun je beter niet meedoen. Zoals bij alles in het leven moet het een mix zijn, in balans. Zelf ben ik meer een ‘gever’ dan een ‘vrager’. Maar het opende mijn ogen toen ik ergens las dat je ‘hulp vragen’ ook kunt zien als iemand de mogelijkheid geven om ‘hulp te bieden’. O, zit het zo?
Zie je beren op je weg en (zo ja welke) of heb je er alle vertrouwen in (en zo ja, wat is de sleutel tot succes)?
Natuurlijk zie ik af en toe beren op de weg. Inmiddels heb ik echter al zo vaak ervaren dat het geen zin heeft om je druk te maken over zaken die (nog) niet aan de orde zijn. Nee, ik wil die beren pas zien als ze er echt zijn.
Wanneer is Havephof geslaagd en wat is daarvoor (nog) nodig?
Havephof is geslaagd wanneer de bewoners een gezellige, diverse mix zijn van mensen die zich ‘lekker thuis voelen’. Daarnaast is Havephof een succes wanneer ook de bewoners uit de buurt ervaren dat we als goede buur beter zijn dan een verre vriend.
Als je van tevoren alles had geweten, was je dan ook ingestapt?
Ondanks alle teleurstellingen van de eerste vijf jaar, zou ik het opnieuw doen. Het heeft me zoveel mooie ervaringen opgeleverd met lieve mensen die na elke tegenvaller, steeds weer de draad oppakten en nieuwe mogelijkheden gingen onderzoeken totdat zich eindelijk die felbegeerde locatie aandiende.
Aan wie geef je de vragen door?
Aan Magdaleen, de architect.
Dit bericht delen op social media?
Dat kan via onderstaande buttons.